مقاومت باکتری به آنتی بیوتیک ها منجر به ایجاد ابرباکتری ها شده است که دلیل این مقاومت استفاده خودسرانه و نابجا از آنتی بیوتیک ها در درمان بیماری هایی مانند سرماخوردگی و بعضی آنفولانزاها که ضرورتی بر استفاده از آنتی بیوتیک ندارند و از همه مهمتر استفاده از آنتی بیوتیک ها برای افزایش رشد مرغ و دام است. یکی از جدیدترین روش ها برای مقابله با ابرباکتری ها که امروزه بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته استفاده از قیچی های ژنتیکی به نام کریسپر است. کریسپر بخشی از ماده ژنتیکی باکتریها است که قابلیت جستجو کردن و برش زدن برخی از توالی های ژنتیکی را دارد و به دانشمندان اجازه می دهد ژن مقاومت باکتری را شناسایی و سپس آن را حذف کنند. پروفسور باسلر دانشمندی است که بر روی باکتری هایی به نام ویبریو فیشری کار می کند. این باکتری ها قادرند نور تولید کنند؛ اما جالب آن است که یک سلول منفرد از این باکتری قادر به تولید نور نیست و تنها در صورت رسیدن تعداد این باکتری ها به حد نصاب خاصی، نور تولید می کنند. وی با یک آزمایش ساده نشان داد که باکتری ها از طریق پیک های شیمیایی که تولید می کنند با یکدیگر صحبت می کنند و با استفاده از این مولکول ها می توانند سایر باکتری هایی که در اطرافشان هستند را شناسایی و ارتباط برقرار کنند و از این طریق کارهایی را انجام دهند که به تنهایی قادر به انجام آن نیستند. یک باکتری هیچ گاه به تنهایی نمی تواند شما را بیمار کند. این دانشمند معتقد است اگر ما بتوانیم ارتباطات باکتری ها را مختل کنیم می توانیم جلوی رفتار گروهی آنها را بگیریم و به نوعی با آنها مقابله کنیم. امروزه در سراسر جهان دانشمندان به دنبال یافتن راه حل ها و روش های جدید برای مقابله با ابرباکتری ها هستند. در این رقابتی که بین انسان ها و باکتری وجود دارد نیازی نیست که همواره ما پیروز میدان باشیم؛ تنها لازم است همیشه یک قدم از آنها جلوتر باشیم.