آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا هنگام خواب آلودگی خمیازه می کشیم؟ 
وقتی سلول های مغزی خسته بوده و بدن حالت خمودگی پیدا می کند، به طور خودکار سعی می کند حالت تعادل خود را باز یابد و این حالت خمودگی به خاطر کم شدن اکسیژن در سلولهای مغزی است؛ لذا خمیازه نوعی رفلکس و خودتنظیمی است که از طریق باز شدن کامل سوپاپ هوا یعنی دهان و بلعیدن مقدار بیشتری هوا به ریه ها و نهایتا رسیدن اکسیژن کافی به سلول های مغزی، تعادل بدن برقرار می گردد. جالب است بدانید که جنین انسان از حدود ۱۱ هفتگی در رحم شروع به خمیازه کشیدن می کند که احتمالا با تکامل مغز و سیستم عصبی مرکزی ارتباط دارد. خمیازه محدود به انسان نیست و در شامپانزده ها، بابون ها و حتی سگ ها نیز دیده می شود. . 

-جنبه های زیستی و فیزیولوژیک

خمیازه همان طور که اشاره شد شامل تهویه بهتر حبابک های ریه می شود، چیزی که در تنفس معمولی رخ نمی دهد و موجب بالا رفتن اکسیژن خون و افزایش هوشیاری فرد می گردد. از طرف دیگر مغز انسان مانند یک کامپیوتر قدرتمند است و در حین فعالیت گرم می شود. خمیازه با کشیدن هوای خنک از بیرون به داخل دهان و بینی، جریان خون را در ناحیه سر و صورت افزایش  می دهد که این افزایش جریان خون و تهویه در طول خمیازه ممکن است دمای مغز را تنظیم کند.

جنبه های روان شناختی و اجتماعی

خمیازه واگیردار: دیدن یا شنیدن خمیازه دیگران می تواند باعث خمیازه کشیدن خودمان شود. این پدیده با همدلی و پیوند اجتماعی مرتبط دانسته شده است.
تنظیم شناختی و تمرکز: برخی پژوهش ها نشان می دهند که خمیازه ممکن است به تنظیم مجدد فرآیندهای شناختی و افزایش تمرکز کمک کند. 

دیدگاه تکاملی

خمیازه نه تنها در انسان بلکه در ماهی ها، خزندگان، پزندگان و پستانداران دیده شده است. این نشان می دهد که خمیازه رفتاری تکاملی و سازگارانه است که احتمالا از ماهی های دارای فک منشا گرفته است. خمیازه ممکن است به مغز کمک کند تا از حالت بی تحرکی به فعالیت یا بالعکس تغییر وضعیت دهد.