اگرچه نوزادان نمي توانند مثل اطفال بزرگتر درد خود را بيان کنند ولي قادرند در پاسخ به محرک هاي دردناک مجموعه اي از واکنش هاي رفتاري و فيزيولوژيک قابل مشاهده و قابل اندازه گيري نظير تغيير حالت صورت(بالا بردن ابروها، فشردن چشم ها، چين دادن شيار بيني- لبي) گريه، افزايش تعد
در گذشته تصور عموم بر اين بود که نوزادان درد را احساس نمي کنند ولي تحقيقات ده سال اخير نشان داده است که سيستم هاي عملکردي، خودکار و عصبي- شيميايي نوزادان از تکامل کافي برخوردار است و نوزادان قادر به درک، تجربه و به خاطر سپاري درد هستند.
از مشکلات مهم نوزادان نارس و يکي از دلايل عمده بستري آنها در بخش مراقبت ويژه نوزادان، وزن کم آنها مي باشد. در بسياري از موارد عدم وزن گيري مناسب يکي از دلايل طولاني شدن مدت زمان بستري آنها و افزايش هزينه ها و مشکلات ناشي از آن مي گردد.
تقريباً بيست ميليون نوزاد سالانه در جهان متولد مي شوند که وزني کمتر از ۲۵۰۰ گرم دارند. اين نوزادان در ۳۰-۴۰ درصد موارد رسيده هستند. بنابراين اختلال رشد دارند.
کودکان دختر و پسر رفتار خرید متفاوتی دارند، برخی از این تفاوت ها در نحوه تاثیرگذاری بر والدین و استقلال در خرید کردن است.
میزان در دسترس بودن و پاسخگو بودن مداوم به تلاش های کودک برای رسیدن به آرامش و امنیت، کیفیت و نوع دلبستگی کودک به مادر را تعیین می کند و شکست مادر در ایجاد یک ارتباط گرم، حساس و پاسخ دهنده طی سالهای اول زندگی مشکلات رفتاری پایداری در کودک ایجاد می کند و تاثیرات منفی بر
کودک و مادر به صورت غریزی به یکدیگر دلبستگی پیدا می کنند و نوزاد به صورت فطری طوری آفریده شده است و رفتارهایی از او سر می زند که سبب می شود اطرافیان از او مراقبت کنند و در کنارش بمانند؛ این رفتارها شامل گریستن، خندیدن و سینه خیز رفتن به طرف افراد است. بر این اساس نوزاد
خانواده همانطور که نقش سازنده و مفیدی دارد می تواند کارکردهای مخربی نیز داشته باشد. شیوه های فرزند پروری که با دریغ کردن محبت، اعمال قدرت، تنبیه بدنی و بی ثباتی همراه است با پرخاشگری رابطه دارند.
بازی درمانی نقش کم نظیری در درمان اختلالات کودکان از جمله افسردگی و اضطراب دارد و باعث بهبود مهارت های اجتماعی کودکان می شود. بازی درمانی بر یادگیری، خود کنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، عزت نفس موثر است.
اين سؤال كه چطور كودكان ياد مي گيرند به زبان مادري شان صحبت كنند توجه بسياري از روانشناسان را به خود جلب نموده است. كودكان در حدود يك سالگي زبان باز مي كنند.
