موز خواص فراوانی برای سلامتی روان، قلب و عروق دارد و به افزایش انرژی و ایمنی بدن کمک کرده از کم خونی و زخم معده جلوگیری می کند. موز حاوی ویتامین های فراوان و خواص متعددی است که در ادامه به آنها می پردازیم.

خربزه دارای ویتامین های مختلف از جمله آ، د و ث است. خربزه باعث شستشوی روده ها می شود. خربزه تقویت کننده معده بوده و تسکین دهنده درد است.

توت فرنگی حاوی انواع ویتامین از جمله ویتامین ث است. همچنین دارای آهن، پتاسیم، فسفر و کلسیم می باشد. توت فرنگی یک آنتی اکسیدان است و از بدن در مقابل رادیکال های آزاد محافظت می کند. خطر ابتلا به انواع بیماری ها از جمله سرطان را کاهش می دهد.

انجیر میوه ای مقوی و شیرین است که در قرآن به آن قسم خورده شده است. درخت انجیر معمولا از سال چهارم شروع به میوه دادن می کند و تا سن بیست سالگی میوه می دهد. انجیر قند زیادی دارد. ۵۰ درصد انجیر خشک را قند تشکیل می دهد.

ماهی از منابع بسیار خوب پروتئین است. چربی موجود در ماهی از نوع بخصوصی است که در حفظ سلامت انسان و پیشگیری از بیماری ها تاثیر فراوانی دارد. ماهی ویتامین های گروه ب را دارد و منبع خوبی از املاح مانند آهن، روی، ید و فلوئور است.

بسياري از ما درباره خواص مفید و ارزش غذایی پوست لیمو اطلاعی نداریم، بنابراین بهتر است قبل از دور انداختن پوست لیمو کمی به خواص آن فکر کنیم، چرا که حتی پوست لیمو نیز بسیار مفید است.

عصاره پای مرغ سرشار از ویتامین د، آ، کلسیم، فسفر، منیزیم و اسیدهای چرب است، همچنین مملو از مواد غضروف ساز از جمله سولفات کندروئتین است که به جلوگیری و ترمیم نکروز و پوسیدگی مفاصل و غضروف ها کمک می کند.
خواص درمانی

ماست با بسته شدن شیر در اثر کشت باکتری ها تهیه می شود. این باکتری ها دارای انواع و اقسام گوناگون هستند و برخی از شرکت ها برای ساخت یک برند بسیار اختصاصی، باکتری های مخصوص به خود را تولید می کنند.

از نگاه طب سنتی تنها افرادی که میزان اخلاط بدنشان متعادل است، می توانند به راحتی شیر مصرف کنند و افرادی که در بدنشان به ویژه در معده آنها خلط غالب وجود دارد باید با دستوری خاص و به میزان اندک با مشاوره متخصص طب سنتی برای خوردن شیر اقدام کنند.

شاید برایتان عجیب باشد وقتی بدانید که درمانگران طب سنتی برخلاف متخصصان طب رایج اعتقادی به نوشیدن روزانه شیر ندارند. آنها به مردم هشدار می دهند که از نگاه طب سنتی شیر از جمله غذاهای دارویی است که مصرف آن باید به قاعده و متناسب با سن و مزاج افراد صورت گیرد.