با پیشرفت فنّاوری و نیاز به پردازش حجم بالای اطلاعات در محیطهای واقعی درحوزه علوم محاسباتی به ابزار و روش های محاسباتی جدید نیاز است . محاسبات DNA که با استفاده ازقابلیت های ژن انسان توانایی پردازش موازی را به صورت فوق العاده سریعی میسر می سازد و از آنجایی که مولکول DNA دارای کد است می توان از آن به عنوان یک کامپیوتر مولکولی که از چهار مبنای قابل پیش بینی و در ارتباط با هم تشکیل شده استفاده کرد . منطق کامپیوتر های DNA بر وجود اتصالات مهم بین کامپیوتر ها و سیستم های زنده و همچنین انجام محاسبات پیچیده استواراست . ابزار های محاسباتی DNA می تواند زمینه های دارو ، پزشکی را متحول کند. با سرعت فعلی رشد صنعت چیپ سازی، رایانه های ترانزیستوری و سیلیکونی که بیش از ۴۰ سال است  در مرکز توجه جهان محاسبات قرار داشته اند، به زودی به انتهای خط خواهند رسید. چیپ ها کوچکتر و کوچکتر شده اند، در هر ۱۸ ماه تعداد قطعات الکترونیکی موجود روی چیپ دو برابر شده و سرعت چند برابر افزایش یافته است. اما مینیاتوری شدن چیپ ها و افزایش سرعت آنها نهایت و حدی دارد و پس از آن متوقف خواهد شد، بنابراین توجه متخصصان به میلیون ها سوپر رایانه طبیعی موجود در موجودات زنده جلب شده و ماشین ها و رایانه هایی نیز ساخته شده است. گرچه اگر به دقت نگاه کنید به جای رایانه تنها تیوپ های کوچکی می بینید که آب دارند. اکثر دانشمندان به دنبال راهی برای گذر از این مانع می باشند که راه حل را باید در  جستجو برای ماده ای متفاوت برای ساخت پردازشگر بیابند. هزاران کامپیوتر طبیعی در بافت های موجودات زنده وجود دارد، DNA  که ماده سازنده ژن های بدن ما است می تواند محاسباتی با حجم و سرعت بیشتر از سریع ترین کامپیوترهای ساخت بشر را انجام دهد. نکته جالب د رمورد کامپیوترهای ساخته شده بر اساس DNA این است که محدودیت های موجود در کامپیوترهای کوانتومی را ندارند.