در حال حاضر، تصاویر پزشکي در یک بایگاني به نام پکس ذخيره مي شوند و به همراه آن نيز یک سری اطلاعات مطالعاتي مربوط به بيمار در پایگاه داده نمایه مي شود. سيستم های تصویر پزشکي از با ارزش ترین ابزارهای پزشکي به شمار مي آیند و استفاده از آنها، چالش هایي را در ذخيره سازی، نمایه سازی و اشتراک داده ها به وجود آورده است. در حال حاضر، تصاویر پزشکي در یک بایگاني به نام پکس ذخیره می شوند و به همراه آن نیز یک سری اطلاعات مطالعاتی مربوط به بیمار در پایگاه داده ذخیره می شود. سیستم پکس یک درگاه اتصالی برای تمام سیستم های رادیولوژی به حساب می آید که دستگاه های اخذ تصویر برای ذخیره تصاویر از آن استفاده می کنند و پکس اطلاعات تکمیلی را از سیستم اطلاعاتی بیمارستان و سیستم اطلاعاتی رادیولوژی دریافت می کند. در سیستم های دیجیتالی بیمارستان ها دستگاه های رادیولوژی می توانند به صورت مستقیم با خدمتگزار پکس ارتباط برقرار کنند و تصاویر پزشکی دریافت شده با فرمت دایکام را در فضای خدمتگزار ذخیره کنند. فناوری پکس اگرچه امروزه دیگر یک فناوری نوین به حساب نمی آید و بسیاری از مراکز درمانی بزرگ در دنیا از این فناوری برای تبادل اطلاعات استفاده می کنند، ولی هنوز در مراکز درمانی کوچک به دلیل هزینه زیاد فراگیر نشده است و علاوه بر آن در بیشتر مراکز درمانی اطلاعات به صورت محلی ذخیره می شود و تبادل اطلاعات قرارداده یا تصاویر روی شبکه توزیع نشده است. در یک دهه گذشته دانشمندان راهکارهای بسیاری را ارائه کرده اند، مسئله های ذکر شده را از طریق ترکیب سیستم های پکس با فناوری های مختلف حل کنند. در این میان، فناوری رایانش ابری به دلیل مزایایی که دارد در کنار پکس بسیار کارآمدتر خواهد بود. این فناوری مشکل هایی مانند در دسترس نبودن فایل ها، قدرت پردازشی پایین برای دیدارسازی عکس های پزشکی و همچنین مشکل حافظه را رفع کرده است، همچنین هزینه های نگهداری، توسعه و زیرساخت این فناوری را نیز در بلند مدت بسیار کاهش می دهد.