ورزش به نظر روانشناسان به عنوان يكي از روشهاي پيشگيري و حتي درمان افسردگي خفيف مطرح مي باشد. در این میان ايروبيك يا حركا ت موزون  به عنوان يكي از شيوه هاي تمريني براي كسب آمادگي جسماني(هوازي) به كار مي رود. تمرينهاي ايروبيك وسيله اي مناسب و ارزان قيمت در كاهش افسردگي خفيف تا متوسط است و از بروز آن پيشگيري مي كند، خستگي را از فرد دور مي سازد و حالت نشاط و شادي در فرد نمايانگر مي شود. همچنین ورزش باعث كاهش فشارهاي عصبي و افسردگي در محيط كار مي شود توجيه براي توضيح اين پديده، افزايش سطح سروتونين و نوراپي نفرين در هنگام فعاليتهاي ورزشي مي باشد كه موجب كاهش افسردگي مي شود. به عبارت ديگر تمرينات بدني از دو راه بر روح و روان انسان اثرگذار است: يكي رها شدن آندرفين و دوم كاهش سطوح كورتيزول (هورموني كه با فشار عصبي در خون ترشح مي شود). بر اساس نظر متخصصان فيزيولوژي، آندرفينها داروهاي طبيعي كاهش درد هستند كه سبب بوجود آمدن احساسات خوشايند مي شوند، تمرينات بدني موجب افزايش سطوح ترشح آندرفين مي شوند. برخي محققان به اين نتيجه رسيدند كه تمرينات بدني در افزايش سطوح ترشح سروتونين(هورمون موثر در اصلاح خلق و خو) تاثير بسزايي دارند. بنابراين به نظر مي رسد ورزش كمك مي كند آندرفين و سروتونين بيشتري به بدن برسد و براي مدت طولاني در طول تمرين حفظ شود. با توجه به اين موضوع كه ورزش به عنوان يك فعاليت بدني مناسب، غيرتهاجمي، با اثرات جانبي حداقل و با هزينه كم، بهترين راه پيشنهادي در ارتقاي سلامت و كاهش افسردگي خفيف مي باشد، ميتواند به عنوان راهي براي پيشگيري از بيماريها به منظور كاهش هزينه هاي بهداشتي درماني در نظر گرفته شود و با توجه به نتايج، روان درمانگران نيز مي توانند ورزش را در كنار ساير روشهاي درماني و يا به عنوان روشي جايگزين در درمان افسردگي خفيف تا متوسط استفاده نمايند.