اسيدهاي چرب امگا - ۳، از چربي هاي بدن انسان مي باشد که به فراواني در ماهي يا روغن ماهي وجود دارند و داراي اثرات بالقوه فراواني در تعديل بيماري هاي مختلف، خصوصا بيماري ديابت قندي هستند. با توجه به اثرات ضد التهابي و عروقي که براي روغن ماهي مطرح است، اين روغن ممکن است بسياري از مکانيسم هاي بالقوه اي را که در ترميم زخم نقش دارند، تعديل نموده و بهبودي زخم را تسريع نمايد. روغن ماهي دارای مقادیر سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع و ویتامین های A، D، و E می باشد. کاربردهای این روغن تا قبل از سال ۱۹۵۶ میلادی، بیشتر در موارد صنعتی چرم، صابون، رنگ، مارگارین و ... بوده است ولی با پی بردن به ارزش داروئی و درمانی روغن ماهی بعد از سال ۱۹۵۶ تحقیقات وسیعی در زمینه آن انجام گرفته است. وجود اسیدهای چرب غیراشباع بخصوص از خانواده امگا-۳ و ویتامین های محلول در آن باعث شده این روغن نقش مهمی در درمان بسیاری از بیماری های قلبی، بعضی از سرطان ها، درد مفاصل، آسم و بطورکلی افزایش سیستم دفاعی بدن در مقابل بیماریها داشته باشد. تحقیقات قبلی نشان داده است که مصرف خوراکی اسیدها چرب امگا-۳ که به مقادیر زیاد در روغن ماهی یافت می شود سبب کاهش التهاب موضع زخم می شود. مصرف موضعی روغن ماهی سبب ترمیم زخم می شود که علت آن می تواند از طریق افزایش جریان خون به بافت های مورد نظر و کاهش تولید مواد التهاب زا مثل پروستاگلاندین و لوکوترین ها باشد. یکی دیگر از علل کاهش اسکار در زخم های تحت درمان با روغن ماهی وجود ویتامین های A و D در روغن ماهی است. ویتامین A در ساخت کلاژن و ترمیم زخم دخالت دارد. همچنین روغن ماهی که غنی از آنتی اکسیدان ها و اسید چرب امگا ۳ است می تواند علاوه بر کاهش فشار خون، بهبود عملکرد سیستم ایمنی، کاهش التهاب پوست و مفصل کمک کننده باشد.