پرانا واژه ای سانسکریت به معنای نیروی حیاتی است که وجود این انرژِی حیات بخش نامرئی عامل سلامتی و زندگی در کره خاکی می باشد. این واژه در فرهنگ شرق چی یا کی نامیده می شود که ما انسان ها آن را از طریق آب، هوا، زمین، درختان، گیاهان یا به کمک دعا، نیایش و مراقبه دریافت می کنیم. پرانا دستاورد انرژی نهفته ای است که در جهان و انسان وجود دارد که به اشکال مختلف ظهور می کند و نور، گرما، انرژی الکترومغناطیسی و غیره از تجلیات آن می باشند. این انرژی قابل دیدن و لمس کردن نیست، اما مانند هوایی که تنفس می کنیم ما را در بر گرفته است و موجب ایجاد توازن در روح، روان و جسم ما می شود و همه جامدات و موجودات جهان فیزیکی و پدیده های روحی و روانی را شامل می گردد. هر قدر پرانا متراکم تر گردد، به ماده و جهان فیزیکی نزدیک تر است و هر چه رقیق تر باشد به تجلیات روحی متمایل تر است. پرانا ثمره کلیه نیروهایی است که در جهان متجلی هستند و تنفس تجلی ظاهری پرانا است. در فلسفه یوگا اعتقاد بر این است که با اجرای روش های صحیح کنترل تنفس می توان این ماده لطیف را در درون کنترل نمود و آن را جذب کرد. بنابراین هوا سرشار از پرانای آزاد است و اعضای بدن می توانند پرانای آزاد هوا را از طریق تنفس جذب کنند. با این تعریف در می یابیم که پرانا همان انرژی درونی بدن انسان نیز هست که در غرب به اشتباه از آن به نام بایو الکترومغناطیس یاد شده است. پرانا نیروی واحدی است که وظایف بسیاری را انجام می دهد. زمانی کیفیت پرانا تا حد عالی در بدن افزایش می یابد که انسان متعادل و همگام با طبیعت زندگی کرده و به تمام ابعاد وجودی خود توجه آگاهانه داشته باشد. افزایش میزان پرانا در شخص با هم سویی و هماهنگی با جهان هستی و منشا و حاکم آن یعنی خداوند ارتباط مستقیم دارد. بنابراین، هر چه میزان تسلیم و سرسپردگی شخص به نیروی الهی حاکم بر جهان بیشتر شود، از این نیرو بیشتر برخوردار می گردد و اجازه استفاده از آن را نیز می یابد. به تعبیری دیگر کسی که تسلیم اراده خداوند است و به او توکل می کند، بیشترین مقدار جذب پرانا را دارد. اراده چنین شخصی اراده خداوند است. بنابراین او از تمام توانمندی های لازم برای پیش برد اعمال هم سویی که انجام می دهد، برخوردار است. برعکس، هنگامی که شخص از چنین هماهنگی و تسلیم و رضا دور گردد، از این نیرو تهی می شود. این موضوع در شکل بیرونی به صورت کاهش موفقیت نمود پیدا می کند و در مواردی حتی سلامتی فرد مختل می شود یا در موارد حاد آن، موجب بروز بیماری های سخت و حتی مرگ می گردد.