پروانه ها قسمت عمده ای از جهان حشرات را تشکیل می دهند و طبق محاسبات دانشمندان تاکنون یکصد هزار نوع از این حشره شناخته شده است. بالهای پروانه ها را پولک های شفاف و رنگارنگ پوشانیده که طرز قرار گرفتن آنها از شاهکارهای خلقت به شمار می آید. پروانه های نر، قشنگ تر و خوش خط و خالتر از ماده ها هستند. پروانه ها، چشم های مرکب دارند که تعداد آنها گاهی به هجده هزار می رسد. پروانه ها تا وقتی که به صورت کرم زندگی می کنند از برگ نباتات استفاده می نمایند ولی چون پروانه شوند از شیره و شهد گلها می خورند. پروانه ها گاه می توانند مسافت های بسیار زیادی را طی کنند مثلا نوعی از آنها در قطب شمال هستند که می تواند هفتصد مایل راه را طی کنند. پروانه ها به دو نوع تقسیم می شوند. پروانه های روز پرواز و پروانه های شب پرواز که به آنها شب پره می گوییم. بعضی از پروانه های شب، از فروغ بدن خود راه را جسته و در مسیرهای مختلف حرکت می کنند. در استرالیا پروانه شب تابی وجود دارد که پهنای بال های آن به ۳۶ سانتی متر می رسد و انسان آن را با پرندگان اشتباه می گیرد و وقتی پرواز می کند چون نورافکن مسیر را روشن می سازد. زیباترین پروانه های شب تاب، پروانه ای است بنام مهتاب که بال های عریض آن چون ماه نو هلالی شکل است.این پروانه معماری چیره دست نیز هست و با ابتکار خود با برگ های خشک درختان، خانه زیبایی برای کرم های خود درست می کند و زمستان را به همراه تخم ها درون آن خانه گرم و نرم می خوابد.  پروانه ها با انتشار بوهای خاصی از فاصله های بسیار دور به هم علامت می دهند. فاصله ای که این حشرات بوی هم را احساس می کنند به چند کیلومتر هم می رسد.