آفت از شایع ترین بیماری های دهانی است که درون یا روی دهان ایجاد می شود و علل آن بسیار متفاوت است و از طیف شدت متفاوتی برخوردار است، از یک عده که اغلب در دهان ایجاد می شود و به خودی خود بهبود می یابد تا زخم های بزرگ و متعددی که به سختی درمان می شوند. زخم ها معمولا روی زبان، کف دهان، کام دهان و یا درون لبها و گونه ها ایجاد می شوند. اغلب ضایعه ها به مدت ۷ تا ۱۴ روز باقی می مانند و به طور خودبخودی بدون به جا گذاشتن اثری بهبود می یابند. عامل آفت اغلب ناشناخته است اما یکی از علل ایجاد آفت دهان تضعیف سیستم ایمنی بدن است. از دیگر علل آفت دهان به موارد زیر می توان اشاره کرد:
- مصرف میوه هایی مانند انجیر، پرتقال، سیب، آناناس و گوجه فرنگی
- عوارض جانبی برخی داروها همانند دیکلوفناک و پروفن
- دندان مصنوعی یا استفاده از پلاک ارتودنسی
- ضعف روحی و اضطراب و استرس
- حساسیت داشتن به بعضی سبزیجات و میوه جات
- حساسیت به باکتری های خاصی در دهان
- بیماری های دستگاه گوارش مانند بیماری سلیاک یا بیماری کرون
- اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک
- رژیم های غذایی فاقد ویتامین ب۱۲، روی، اسید فولیک یا آهن
برای کاهش علائم آفت دهان، فرآورده های موضعی که حاوی بنزوکائین هستند توصیه می شود و در بین آنها انواع ژل بهتر هستند چون یک لایه پلیمری روی زخم تشکیل می دهند و به ایجاد شدن سد و کاهش درد کمک می کنند. فرآورده هایی که اکسیژن نوزاد تولید می کنند نیز می توانند به طور موقتی برای رهایی از درد بکار روند اما برای بیش از ۷ روز نباید استفاده شوند. شستشو با آب نمک هم باعث آرام شدن و کاهش درد آن محل می شود.
