محققان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، پیشرفت های چشمگیری در توسعه روشهای مبتنی بر فناوری  نانو برای لایه های منسوجات هوشمند داشته اند، که نه تنها خواص و کارآیی های اولیه و ایمنی نظامی بدون از دست رفتن سهولت استفاده را دارا می باشند، بلکه می تواند طیف وسیعی از کاربردهای دیگر را نیز داشته باشند. دکتر هاینستروزا استادیار دانشکده مهندسی نساجی، شیمی و علوم  این دانشگاه، در زمینه توسعه منسوجات مقاوم شیمیایی با اتصال نانولایه ها به الیاف طبیعی، پیش قدم بوده است. این لایه ها که فقط ۲۰ نانومتر، صخامت دارند و از پلیمرهای گوناگونی ساخته شده اند، قادرند اشیائی را که از لایه ها می گذرند کنترل کنند. این فرآیند، انتقال انتخابی نامیده می شود. این استاد دانشگاه بیان می دارد که این لایه ها برای اهداف شیمیایی مختلفی ساخته شده اند و ما می توانیم به طور خاص مواد شیمیایی جنگی نظیر گاز اعصاب یا خردل یا مواد شیمیایی صنعتی را در این لایه ها مسدود یا گرفتار کنیم در حالیکه هنوز هم هوا و رطوبت می توانند از این پارچه عبور کنند و تنفس را امکان پذیر نمایند. مواد شیمایی زمانی که با پلیمرهای الیاف پیوند می خورند، مسدود و گرفتار خواهند شد و این مواد پلیمری در حقیقت از مواد جاذب افزودنی های شیمیایی ساخته شده اند. این پارچه را می توان در پوشاک و البسه ای که محافظت بالایی دارند، به کار برد. می توان صدها نانولایه را به یک لیف بدون تاثیرگذاری بر کاربرد آسانش متصل کرد. این ایده در صنایع نیمه هادی نیز آزمایش شده است، اما تاکنون به ساخته های انعطاف پذیر متصل نشده اند. نانو لایه ها بوسیله نیروی الکترواستاتیکی، شبیه آنچه که آهن ربا بسته به میزان شارژ الکترومغناطیسی جذب می کند، به الیاف طبیعی می چسبند. از موارد کاربرد البسه هوشمند می توان به موارد زیر اشاره کرد: مونیتورینگ یک فضانورد در حال راهپبمایی در فضا، یک آتش نشان و یا پلیس و سرباز در حال خدمت، مونیتورینگ پزشکی بیماران، اطفال و افراد مسن.