آستانه تحمل، سطح انطباق پذیری یا تاب آوری شاخصی است که نقطه ای از تحمل هر فرد را در مقابل محرک های معین ساخته و مشخص می کند که هر فرد در چه سطحی از تحمل واکنش نشان می دهد یا خود را با شرایط جدید انطباق داده و سازگار می شود. درست مانند بادکنک هایی که هر کدام واحد معینی از باد را تحمل کرده و سپس می ترکند. 
برخلاف تصور ما، زنان نسبت به مردان در بیشتر زمینه ها از آستانه تحمل بیشتر و گاه چندین برابری برخوردارند؛ حتی این امر در تحمل بیماری ها و دردهای جسمانی نیز مشهود است؛ مثلا در یک سرماخوردگی ساده یا یک بیماری جدی مشابه و برابر، مردان آه و ناله وبی قراری بیشتری نشان می دهند؛ ولی زنان به راحتی آن را تحمل می کنند. 
گزارش های زیادی از تلفات حتی دو برابری مردان نسبت به زنان در شرایط مساوی سخت طبیعی یا زیر آوار زلزله و حوادث دیگر وجود دارد. دلیل آن هم این است که گرچه از نظر قدرت بدنی مردان قوی تر هستند؛ ولی از نظر روانی زنان آمادگی و مقاومت بیشتری نسبت به مردان دارند؛ بنابراین تسلیم در برابر شرایط سخت و ناامید کننده برای مردان کشنده است.
دانشمندان طی آزمایش های متعددی به این نتیجه رسیده اند که مقاومت بیشتر زنان ناشی از بلند بودن یکی از پایه های کروموزوم ایکس هست که تحمل آنان را در برابر درد جسمانی ۱۰ برابر و از نظر روانی ۲۲ برابر بیشتر از مردان می نماید. 
مردان در ابتلا به بیماری های جسمی مانند سکته، فشارخون، زخم دستگاه گوارشی، عفونت های ویروسی و مشکلات زندگی آسیب پذیرتر بوده و بیشتر از زنان به این بیماری ها دچار می شوند؛ ولی زنان در ابتلای به افسردگی آسیب پذیری بیشتری دارند. این امر در تحمل مشکلات زندگی، مخصوصا تحمل رفتارهای ما مردان کاملا مشهود است.