درس ۸ تاپ ناچ ۳ درباره اختراعات و اکتشافات است و گرامر درس در خصوص جملات شرطي است. در ابتدا با عبارات و لغات جديد آشنا مي شويم.
got eaten alive = زنده زنده خورده شدن
the mosquitoes were brutal = پشه ها بي رحم و وحشي بودند
you just have to bite the bullet = شما بايد طاقت بياوريد، دندان روي جگر بگذاريد
Whether you like it or not = چه دوست داشته باشی چه نداشته باشي
won't hear of it =نمي تواند تحمل کند يا بپذيرد
you didn't bring any insect repellent = شما هیچ مواد دافع حشرات (حشره کش)را نياورديد
high-tech = state-of-the-art = cutting-edge : فناوري پيشرفته و سطح بالا
high-end = top-of-the-line = first-rate : درجه ۱، آخرين مدل، گران و شيک
innovative = revolutionary = novel : ،نو، خلاقانه،
low-tech = دارای فنآوری ابتدایی
high-tech = فناوري پيشرفته و سطح بالا
wacky = غیرعادی
unique = منحصر بفرد
efficient = کارآمد و موثر
inefficient = ناکارآمد
گرامر: وقتي در زمان حال قسمت اول شرط درست نباشد اين نوع شرطي را بکار مي بريم که در قسمت اول گذشته ساده يا گذشته استمراري مي آيد و در قسمت دوم could, would ,might مي آيد.
در هر حالتي که در زمان گذشته قسمت اول شرط درست نباشد از اين نوع شرطي استفاده مي کنيم که در قسمت اول گذشته بعيد و در قسمت دوم جمله شرطي قسمت سوم فعل+could/should/would + have مي آيد.
مکالمه: a conversation about new technology مکالمه اي در مورد فناوري نوين
A: I just got a new car.
من به تازگي ماشين جديدي گرفتم
B: No kidding! What kind?
شوخي مي کني از چه نوع؟
A: The Alva ۵۰۰. The ۵۰۰ model is top-of-the-line. I thought I'd treat myself.
آلوا ۵۰۰. مدل ۵۰۰ آخرين مدل است. فکر کردم به خودم يک حالي بدهم و لذت ببرم
B: Well, congratulations! If I had the money, I'd get a new car myself.
خوب، تبريک مي گم اگر من پول داشتم يک ماشين جديد براي خودم مي گرفتم
مکالمه: someone taking responsibility for a mistake شخصي مسوليت يک اشتباه را مي پذيرد
A: Sorry I'm late. I thought the meeting was tomorrow.
متاسفم دير کردم. فکر کردم جلسه فرداست
B: What happened?
چه اتفاقي افتاد؟
A: I'm ashamed to say I just forgot to put it on my calendar.
متاسفم از گفتن اينکه فقط فراموش کردم در تقويم يادداشت کنم
B: Don't worry. That can happen to anyone.
نگران نباش. ممکن است براي هر کسي اتفاق بيفتد
A: Well, if I had written it down, I wouldn't have forgotten.
خوب اگر من آن را يادداشت کرده بودم فراموش نمي کردم
B: No harm done. We were just getting started
چيزي نشده. تازه شروع کرديم
Reading
Antibiotics
Today, vaccines can prevent some of the infectious diseases that in the past resulted in serious illness and death. Fortunately, for diseases caused by bacteria (tiny organisms that can only be seen by microscope), vaccines can make the difference between life and death.
آنتی بیوتیک ها
امروزه واکسن ها می توانند از برخی از بیماری های عفونی جلوگیری کنند که در گذشته منجر به بیماری جدی و مرگ می شد. خوشبختانه برای بیماریهای ناشی از باکتریها (ارگانیسم های ریز که تنها با میکروسکوپ مشاهده می شوند) ، واکسن ها می توانند تفاوت بین زندگی و مرگ را ایجاد کنند.
What are antibiotics? Antibiotics are substances that work in one of two ways. Some antibiotics, such as penicillin, kill disease-causing bacteria. Others, such as tetracycline, stop them from multiplying.
آنتی بیوتیک ها چیست؟ آنتی بیوتیک ها موادی هستند که به یکی از اين دو روش کار می کنند. برخی از آنتی بیوتیک ها ، مانند پنی سیلین ، باکتری های ایجاد کننده بیماری را از بین می برند. برخی دیگر مانند تتراسایکلین از تکثیر آنها جلوگیری می کنند.
History
In ۱۶۷۵, Dutch scientist Antonie Van Leeuwenhoek, using a microscope, discovered the existence of microorganisms. However, it wasn't known that they could cause disease until French scientist Louis Pasteur confirmed that approximately ۲۰۰ years later. Finally in ۱۹۲۸, British scientist Alexander Fleming noticed that a mold, penicillium, growing in one of his petri dishes, was capable of killing bacteria, and the development of antibiotics became possible. Fleming named the active agent in the mold 'penicillin' but was unable to create a drug from it.
تاریخ
در سال ۱۶۷۵ ، دانشمند هلندی ، آنتونی ون لیوونوئوک ، با استفاده از میکروسکوپ ، وجود میکروارگانیسم ها را کشف کرد. با این حال ، معلوم نبود که آنها می توانند باعث بیماری شوند تا زمانی که دانشمند فرانسوی لوئیز پاستور حدود ۲۰۰ سال بعد(بيماري زا بودن آنها را ) تائید کرد . سرانجام در سال ۱۹۲۸ ، الكساندر فلمینگ ، دانشمند بریتانیایی ، متوجه شد كه یك کپک، پنی سیلیم ، كه در یكی از ظروف کشت ميکروب رشد می كند ، قادر به از بین بردن باكتری ها است ، و ساخت آنتی بیوتیك ها امكان پذیر شد. فلمینگ عامل فعال را در کپک "پنی سیلین" نام نهاد اما قادر به ایجاد دارویی از آن نبود.
In ۱۹۴۰, during the Second World War, two scientists working at Oxford University Ernst Chain and Howard Florey; were able to make an antibacterial powder from penicillin that was safe to use on humans. Penicillin was mass-produced for use on soldiers in thewar. If there had been no penicillin, many would have died from bacterial infections caused by their injuries and wounds. Soon penicillin was used for serious diseases such as pneumonia and tuberculosis, which had always caused many deaths. Fleming, Florey, and Chain received the Nobel Prize in ۱۹۴۵. Antibiotics changed medicine and continue today to enable people to survive conditions that would have killed them before the antibiotic age.
در سال ۱۹۴۰ ، در طول جنگ جهانی دوم ، دو دانشمند مشغول به کار در دانشگاه آکسفورد ارنست چين و هوارد فلوری؛ قادر به ساختن پودر ضد باکتریایی از پنی سیلین شدند که استفاده از آن برای انسان بی خطر بود. پنی سیلین برای استفاده سربازان در جنگ داخلی بطور انبوه توليد شد. اگر پنی سیلین وجود نداشت ، بسیاری از آنها در اثر عفونت های باکتریایی ناشی از جراحات و زخم های می مردند. به زودی از پنی سیلین برای بیماری های جدی مانند ذات الریه و سل استفاده شد که همیشه باعث مرگ بسیاری مي شد. فلمینگ ، فلوری و چين جایزه نوبل را در ۱۹۴۵ دریافت كردند. آنتی بیوتیك ها دارو را تغییر دادند و امروز نیز ادامه می یابند تا مردم بتوانند از شرایطی كه قبل از عصر آنتی بیوتیك آنها را می كشت، زنده بمانند.
Overuse of antibiotics Since their discovery and widespread use, antibiotics have been considered a wonder drug. Many common diseases, however, are caused by viruses, not bacteria, and antibiotics are not effective against them. Nevertheless, too many people use antibiotics regularly believing they will cure viral illnesses such as common upper respiratory infections, colds, and sore throats. Why is this a problem?
استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها از زمان کشف و استفاده گسترده آنها ، آنتی بیوتیک ها را داروي حيرت انگيز به حساب آورده است. با این حال بسیاری از بیماریهای شایع ناشی از ویروس ها هستند ، نه باکتری ها ، و آنتی بیوتیک ها در برابر آنها مؤثر نیستند. با این وجود ، بسیاری از افراد مرتباً از آنتی بیوتیک استفاده می کنند و معتقدند که بیماری های ویروسی از جمله عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، سرماخوردگی و گلودرد را درمان می کند. چرا این یک مشکل است؟
First, it is a waste of money to use antibiotics to treat viruses. Our body's immune system eventually combats most viruses, and we recover without treatment. But more importantly; bacteria exposed to an antibiotic can become resistant to it, making the antibiotic less effective, or even useless. If antibiotics no longer work against infections and diseases, people will begin to die from them again.
اول ، استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان ویروس ها هدر دادن پول است. سیستم ایمنی بدن ما سرانجام با اکثر ویروس ها مبارزه می کند و ما بدون درمان بهبود می یابیم. اما مهمتر از همه؛ باکتریهای در معرض یک آنتی بیوتیک می توانند در برابر آن مقاوم شوند و باعث می شود که آنتی بیوتیک کمتر موثر یا حتی بی فایده باشد. اگر دیگر آنتی بیوتیک ها علیه عفونت ها و بیماری ها کار نکنند ، مردم دوباره از بین می روند.
If scientists had recognized that bacteria could develop resistance, perhaps they would have warned doctors not to use antibiotics unless a patient has a bacterial infection. Hopefully, worldwide awareness of this threat to an important class of drugs will convince us to avoid using them for conditions that don't require them.
اگر دانشمندان تشخیص داده بودند كه باكتریها می توانند مقاوم شوند، شاید آنها به پزشكان هشدار می دادند از آنتی بیوتیك استفاده نكنند مگر اینكه بیمار عفونت باكتریایی داشته باشد. امیدوارم آگاهی جهانی در مورد این تهدید برای طبقه مهمی از داروها ما را متقاعد کند که از مصرف آنها برای شرایطی که نیازی به آنها نیست ، خودداری کنیم.