آیینه های هوشمند فقط برای نشان دادن ظاهر افراد هنگام پوشیدن لباس هایی با رنگ های مختلف نیستند، بلکه همچنین برای نشان دادن ظاهر افراد در انواع مختلف لباس است. آیینه های هوشمند، تجربه پوشیدن لباس های مختلف را از کاری پرزحمت به کاری لذت بخش تبدیل می کنند.
کتاب های واقعیت افزوده، محتوای چند رسانه ای مثل صدا، ویدئو، تصاویر سه بعدی، تصاویر متحرک دوبعدی، انیمیشن، و حتی بازی به کتاب چاپی افزوده می شود و محیطی تعاملی پدید می آورد.
واقعیت افزوده یک فناوری جددی است که می تواند امکاناتی را ارائه دهد که سایر فناوری های قادر به انجام آن نیستند. به عبارت دیگر واقعیت افزوده امکان توسعه محیط های جدید غنی شده را برای گسترش دنیای فیزیکی، ترکیب اشیاء دنیای واقعی با اشیای دنیای مجازی فراهم می کند.
به کارگیری متاورس در بازی سازی نویدبخش افزودن پتانسیل های بالایی به بازی های نوین نسبت به بازی های کنونی است.
آموزش آنلاين بر پايه متاورس از تکنولوژی هايی مانند هوش مصنوعی، واقعیت مجازی واقعیت افزوده، واقعیت تركیبی و محاسبات ابری استفاده می كند تا محیطی مجازی و آنلاين خلق كند.
یکی از مهمترین حوزه ها در متاورس بدون شک صنعت مد است؛ برای درک اهمیت صنعت مد ابتدا درک چگونگی ظهور کاربران در فضای متاورس ضروری است. پروفایل کاربران در فضای متاورس به نوعی کارت هویتی آنها محسوب می شود و اطلاعات کلیدی کاربر را در معرض دید سایرین قرار می دهد.
متاورس با ارائه فرصت های یادگیری فراگیر و تعاملی، ترویج ارتباطات و همکاری فعال و فعال کردن فرایند های یادگیری و آموزش همزمان و ناهمزمان، محیط یادگیری انعطاف پذیر، متنوع، مقیاس پذیر و پویا را فراهم می کند و انگیزه دانش آموزان را افزایش می دهد.
متاورس یا جهان سه بعدی مجازی اصطلاحی است که ابتدا در سال ۱۹۹۲ میلادی در رمان سقوط برف از نیل استفنسون به کار برده شد. اگرچه پیش تر این مفهوم از اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی در دیگر آثار ادبی مطرح شده بود.
عبارت متاورس برای اولین بار در داستان علمی-تخیلی »خرابی برفکی« که توسط نیل استفنسون در سال ۱۹۹۲ نوشته شده است به چشم می خورد. استفنسون متاورس را جهانی آنلالین، موازی با دنیای واقعی، معرفی کرده است.
استفاده از هوش مصنوعی مزایای فراوانی را در حوزه سلامت به همراه دارد از جمله این که نه فرسوده می شود و نه این که از انجام امور تکراری خسته شود.
